
Jąkanie
Jąkanie jest zaburzeniem płynności mówienia. Problem pojawić się może już w okresie wczesnego dzieciństwa, między 2 a 6 rokiem życia.
Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci z roku na rok stają się coraz częstszym i trudniejszym problemem do rozwiązania. Zaburzenia te obejmują szereg złożonych problemów o zróżnicowanej etiologii, jednak ich wspólnym mianownikiem są trudności w komunikowaniu się za pomocą mowy i języka.
Jąkanie jest zaburzeniem płynności mówienia. Problem pojawić się może już w okresie wczesnego dzieciństwa, między 2 a 6 rokiem życia.
Jeżeli dziecko konsekwentnie nie rozmawia z wybranymi osobami lub milczy w pewnych sytuacjach społecznych, choć wiemy, że (np. w domu) mówi poprawnie i swobodnie, możemy podejrzewać mutyzm.
Opóźniony rozwój mowy stwierdzamy, gdy zasób słów lub rozwój kompetencji językowych jest nieadekwatny do wieku dziecka, a jednocześnie nie obserwujemy innych zaburzeń rozwoju psychoruchowego.
Dzieci z SLI charakteryzuje wolniejsze tempo rozwoju mowy i zwykle towarzyszą im wielorakie trudności w posługiwaniu się językiem.
Symptomy afazji dziecięcej ujawniają się już w pierwszych latach życia dziecka jako dysfazja, czyli trudności w nabywaniu mowy i języka.
Logofobia, czyli strach/lęk przed mówieniem bywa wspólnym mianownikiem wielu zaburzeń komunikacji. Logofobia jest szczególnym objawem lęku komunikacyjnego, który pojawia się w różnej skali i jest związany z komunikacją werbalną.